Ćwiczenie MY
Taniec po śladach:
Dziecko/rodzic/rodzeństwo powinni przetransportować na ruch następujące ślady i znaki:
Początek A stopa-stopa; stopa-stopa; stopa-stopa; stopa-stopa; stopa- palec wskazujący w prawo ; stopa- palec wskazujący w lewo; stopa – dwa palce wskazujące przed siebie; stopa-stopa;
ZARZĄDZENIE W SPRAWIE CZASOWEGO ZAWIESZENIA ZAJĘĆ W PRZEDSZKOLU MIEJSKIM NR 10 W OSTROŁĘCE W ZWIĄZKU Z ZAPOBIEGANIEM, PRZECIWDZIAŁANIEM I ZWALCZANIEM COVID-19.
1.Improwizacje ruchowe z użyciem wstążek z piosenką Tęcza cza, cza, cza lub melodią w rytmie cza- cza. Zabawę można przeprowadzić w języku angielskim.: tęcza – rainbow; czerwony – red; pomarańczowy – orange; żółty – yellow; zielony – green; niebieski – blue; granatowy – dark blue; fioletowy – violet.
Język wybrał się na wycieczkę do lasu. Pojechał tam na koniku (kląskanie językiem – naśladowanie konia). Na łące zatrzymał konia (prr). Następnie rozejrzał się dookoła (język ruchem okrężnym oblizuje wargi: górną i dolną). Potem wszedł do lasu (język chowamy w głąb jamy ustnej). Przeszedł las wzdłuż (język przesuwamy po podniebieniu w stronę jamy gardłowej) i wszerz (przesuwamy językiem za zębami górnymi i dolnymi). A wtedy przedarł się przez gęstwinę krzewów i drzew (język przeciskamy przez zaciśnięte zęby). Zauważył, że zrobiło się ciemno. Rozejrzał się w prawo i w lewo, spojrzał w górę i w dół (język przesuwamy z jednego końoca ust do drugiego – od ucha do ucha, potem sięgamy nim nosa i brody – ćwiczenie powtórzyć kilka razy). Wsiadł na konia i pojechał do domu (kląskanie językiem).
2. Warszawska Syrenka – słuchanie piosenki „Nasza Warszawska Syrenka” sł. Zofia Holska-Albekier, muz.Edward Pałłasz
3.” Nasza wycieczka” – rozmowa z rodzicami nt. zaplanowania wycieczki do Warszawy z uwzględnieniem pomnika Syrenki, Pałacu Kultury i Nauki, Stadionu Narodowego, Kolumny Zygmunta.
Ćwiczenie MY
Fabryka marakasów – dziecko wraz z rodzeństwem/rodzicem wypróbowało różne techniki gry na marakasach. Poleca się im wybudowanie „urządzenia sprawdzającego marakasy”. W tym celu jeden uczestnik staje wyprostowany i lekko zaciska pięści, tak, aby łatwo można było włożyć w nie marakasy.
