Propozycja pracy plastycznej sowa, lisek, jeż itp.
Potrzebujemy:
-papierowe talerze
– farby, papier kolorowy, klej,
-nożyczki.
Propozycja pracy plastycznej Lisek
„Kolorowe papugi” – zapoznanie z wyglądem i zwyczajami papugi. Obejrzyjcie filmik z gdańskiej papugarni. Podczas oglądania zachęcajcie dziecko do zwrócenia uwagi na ubarwienie papug- niech określi ich kolory. Powiedz dziecku, że papugi, które żyją w naszych domach lub w zoo muszą być chronione w klatkach bądź zamkniętych pomieszczeniach, duże klatki nazywają się woliery. Większość papug żyje na wolności- w lasach tropikalnych. Papugi żywią się nasionkami- są roślinożercami.
Pewnego razu jeżyk chodził po lesie i swoim jeżowym głosem liczył liście. (energiczne wydmuchiwanie nosem powietrza przy zamkniętej buzi) Tego dnia zjadł tak dużo jabłek, że buzię ciągle miał jeszcze jak balon (dzieci nadmuchują buzię jak balon). Jeżyk usłyszał szum liści (sy, sy, sy, sy). To powoli skradał się do niego wilk. Chyba niedawno coś jadł, bo jeszcze oblizywał swój pysk (dzieci oblizują wargi zataczając jak największe kręgi). – Smacznego wilku – zagadnął jeż. – Dziękuję jeżyku. Zapraszam do leśnego strumienia. Woda dziś w nim znakomita! Można ją chłeptać dowoli (dzieci naśladują odgłos chłeptania wody). – Z pewnością skorzystam z zaproszenia. Wybieram się dziś jednak do mojego kolegi Igły. – Ja natomiast idę do wiewiórki, bo chcemy razem pożegnać niedźwiedzia nim zaśnie przed zimą. Wiewiórka w tym czasie bawiła się przed lustrem. Mrugała oczami, próbowała poruszać nosem i puszczała oczka. Postanowiła zrobić wilkowi psikusa i udawać, że znalazła olbrzymiego orzecha włoskiego w lesie, którego ukryła w buzi (dzieci wypychają policzki językiem). Kiedy wilk przyszedł do wiewiórki oboje postanowili upiec ciasto, zaprosić do siebie jeże i wspólnie udać się pod gawrę, by pożegnać niedźwiedzia.
[su_youtube url=”https://www.youtube.com/watch?v=rXz-hKkUvoM”]
„Co to za zwierzę?” – rozwiązywanie zagadek tematycznych.
– Kolorowych piór ma w bród, a między oczami wielki dziób.
Ten głośny skrzek to jej zasługa, bo to jest głośna… (papuga)
„Kto tak hałasuje?” – rozmowa na temat zwierząt mieszkających w lasach oraz niebezpieczeństw z tym związanych na podstawie doświadczeń dzieci i fragmentów opowiadania Zofii Staneckiej Basia i wyprawa do lasu.
Basia i wyprawa do lasu (fragment) Zofia Stanecka
(…) Chrup, chrup! – pod stopami zachrzęściły im szyszki. – Zaraz poszukamy twoich kuzynów – szepnęła Basia do siedzącego w koszu Miśka Zdziśka. – Coś Ty! W tym lesie nie ma niedźwiedzi – powiedział Janek, ale na wszelki wypadek obejrzał się za siebie. – A wilki? – Basia przysunęła się do niego trochę bliżej. – Myślisz, że tu są wilki? – Nie wiem. Antek mówił, że jak był w górach, to słyszał wycie, ale wcale się nie bał. Nic a nic. – Janek umilkł i w ciszy, jaka zapadła, Basia usłyszała bicie własnego serca. Łup, łup! – waliło jak oszalałe. Po chwili oprócz niego usłyszała coś jeszcze. Szum wiatru w gałęziach, trzask pękających gałązek i szelest opadających na ziemię liści. I jeszcze ptaki. Tirit, tirit! – zaświergotało nad ich głowami. Tju, tju, tju! – echo rozniosło czyjeś śpiewane nawoływanie.
A gdzieś dalej w lesie rozległ się rytmiczny stukot: łup, łup, łup! Łup, łup, łup! – Słyszycie dzięcioła? – spytała Mama, która nadeszła nie wiadomo kiedy ścieżką od strony parkingu. Basia aż podskoczyła na dźwięk jej głosu. – Jest tam. – Mama wskazała między drzewa. Wysoko na suchej sośnie siedział biało-czarny ptak z czerwonym łebkiem i walił w pień dziobem. – Po co on to robi? Nie boli go od tego głowa? – wyszeptała Basia. Mówiła półgłosem, bo bała się, że dzięcioł odfrunie, jeśli zapyta zbyt głośno. – Wyławia robale – wyjaśnił też szeptem Janek. – Nie robale, tylko owady – poprawiła go Mama. (…)
Rodzic zadaje pytania:
– Jakie zwierzęta spotkała w lesie Basia?
– Jakie zwierzęta ty spotkałeś/aś, gdy byłąś w lesie? Jak się wtedy zachowałaś?
Pamiętajo odpowiednim zachowaniu w lesie, jest to bardzo ważne zarówno dla nas jak i dla zwierząt tam mieszkających.
